Koen Taselaar
Koen Taselaar
Extrapolate Wildly, The Conclusive Shrine of Ideas and Concepts, and Speculative Saliva
Op de tentoonstelling ‘Spuiten en stikken’ in het Centraal Museum Utrecht kwamen graffiti en textielkunst in de zomer van 2024 samen. Speciaal voor deze expositie maakte Koen Taselaar samen met productontwikkelaar Lotte van Dijk drie nieuwe wandkleden van 170 x 255 cm groot: Extrapolate wildly, The conclusive shrine of ideas and concepts, and Speculative saliva. Spelend met beeldtaal borduurt Taselaar hierin voort op verhalen gelinkt aan het thema van de tentoonstelling.
Zo gaat Speculative Saliva over het speeksel van het gilamonster, dat een stofje produceert dat inmiddels zeer gewild is. Het speeksel van deze giftige hagedis bevat hetzelfde eetlustremmende stofje als Ozempic, het diabetesmedicijn dat een populair afslankmiddel is geworden. Elk kleed is weer een andere visuele puzzel, waarin van alles te ontdekken valt. De grafische beeldverhalen zijn geweven met gridachtige bindingen die verschillende ribstructuren opleveren. De kleden zijn in februari 2025 ook nog te zien op de solotentoonstelling van Koen Taselaar bij het CCCOD in Tours, Frankrijk.
Centraal Museum, foto’s door Gert Jan van Rooij
Avondmaalskleed
In opdracht van het Luther Museum Amsterdam ontwierp Koen Taselaar een altaarkleed met tafelloper. Het werd in gebruik genomen tijdens de jaarlijkse Hemelvaartsdienst in het museum en was daar tot september 4 te zien op de tentoonstelling Saligh Weven. Sindsdien reist het rond langs verschillende lutherse kerken.
Het jacquardgeweven kleed verbeeldt een eigentijdse benadering van het traditionele lutherse avondmaalsthema; het verkent zowel de diepte van het geloof als de diversiteit van de hedendaagse kunst. De inspiratie was het Bijbelverhaal van de Emmaüsgangers, waarbij de herrezen Christus verschijnt aan twee mannen die samen op weg zijn. Het verhaal is geliefd binnen de christelijke LHBTI+ gemeenschap, omdat Jezus hierin verschijnt aan twee vrienden, aan mensen die ‘vrijwillig bij elkaar horen’. De typisch lutherse zwaantjes zijn als een soort knipoog aan de achterkant verwerkt. Het kleed is geweven in een mix van wol en acryl; de tafelloper die eroverheen wordt gelegd is van katoen gemaakt.
